-
1 fałszywy
прил.• вероломный• лживый• ложный• неверный• неправильный• ошибочный• поддельный• фальсифицированный• фальшивый• фиктивный• хитрый* * *1) (nieprawdziwy) ложный, неверный, неправильный2) (dwuznaczny) фальшивый (двусмысленный)3) (obłudny) фальшивый (лицемерный, лживый)4) (podrobiony) фальшивый (подложный, поддельный)5) muz. fałszywy муз. фальшивый* * *fałszyw|y\fałszywyi 1. фальшивый, поддельный;\fałszywyе pieniądze фальшивые деньги; \fałszywya broda накладная борода; \fałszywye brylanty фальшивые бриллианты (брильянты);
2. ложный, неправильный;\fałszywye zeznania ложные показания; \fałszywy świadek лжесвидетель;
3. фальшивый, неискренний;\fałszywy człowiek лицемерный (неискренний) человек;
4. муз. фальшивый+1. podrobiony 2. nieprawdziwy;
3. obłudny, nieszczery, przewrotny* * *1) фальши́вый, подде́льныйfałszywe pieniądze — фальши́вые де́ньги
fałszywa broda — накладна́я борода́
fałszywe brylanty — фальши́вые бриллиа́нты (брилья́нты)
2) ло́жный, непра́вильныйfałszywe zeznania — ло́жные показа́ния
fałszywy świadek — лжесвиде́тель
3) фальши́вый, неи́скреннийfałszywy człowiek — лицеме́рный (неи́скренний) челове́к
4) муз. фальши́выйSyn:
См. также в других словарях:
fałszywy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, fałszywywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezgodny z prawdą i faktami; nieprawdziwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fałszywy donos. Fałszywe oskarżenie, zeznanie. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
wprowadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wprowadzaćam, wprowadzaća, wprowadzaćają, wprowadzaćany {{/stl 8}}– wprowadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wprowadzaćdzę, wprowadzaćdzi, wprowadzaćadź, wprowadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… … Słownik języka polskiego
